8 kwietnia 2022 r. zmarł prof. Aleksandr (Sasha) VOVIN – jeden z najwybitniejszych językoznawców i japonistów wszechczasów.
Jego skrupulatne prace filologiczne dotyczące tekstów starojapońskich, w tym monografie nt. „Man’yōshū” (万葉集; z których dotychczas opublikowano 10 tomów) i „Bussokuseki-no Uta” (仏足石歌碑, wyd. 2021), są kamieniami milowymi w badaniach nad historią języka japońskiego, podobnie jak prace opisowe i porównawcze dotyczące języków japonicznych.
Wspominamy tu tak fundamentalne prace, jak „Descriptive and Comparative Grammar of Western Old Japanese” (2004/2009, poszerzone i poprawione II wyd. 2020), „Koreo-Japonica. A Re-evaluation of a Common Genetic Origin” (2010), lub „The Eastern Old Japanese Corpus and Dictionary” (2021, współautorstwo z żoną Sambi Ishisaki-Vovin).
A. Vovin był czołowym znawcą historii języków Azji Środkowej i Wschodniej – nie tylko japońskiego, ale także ajnuskiego, koreańskiego, tunguskich, mongolskich i turkijskich.
A. Vovin był czołowym znawcą historii języków Azji Środkowej i Wschodniej – nie tylko japońskiego, ale także ajnuskiego, koreańskiego, tunguskich, mongolskich i turkijskich.
Mimo wszystkich swoich osiągnięć i niezwykłego potencjału intelektualnego Sasha Vovin był także osobą wyjątkowo otwartą, pomagając kolegom-naukowcom, starając się wspierać i promować młodszych badaczy, w których potencjał wierzył.
Jego odejście to niepowetowana strata dla całego środowiska akademickiego, które już dotkliwie odczuwa jego brak. Pamiętać będziemy o jego niestrudzonym oddaniu badaniom, niewyczerpanej energii do nowych projektów w nowych obszarach studiów, o naukowej odwadze i jedynym w swoim rodzaju poczuciu humoru.
Przekazujemy również nasze myśli i kondolencje pogrążonym w żalu bliskim Zmarłego Profesora.
(na podstawie nekrologu autorstwa dr Aleksandra Jarosz – https://www.facebook.com/silvaiaponicarum/posts/1949063798618369)